Yaşamımın Kanada da geçen ‘vancouver’ deneyim ve gözlemlerinden bir tanesi, burada karşılaştığım din değiştirmiş kişiler, convertler.
Onlarla çeşitli ortamlarda tanıştım ve, ‘kişiler neden din değiştirir?’ sorusuna cevap aradı zihnim.
Emin olduğum bir olgu var ki, kendi varlığımın farkında olduğumdan bu yana, beslenme bedenimiz için nasıl ana ihtiyacımız ise , manevi yapımız için de din, inanç ve ibadet aynı işlevi görür inancına farkındalığına sahip olmam. İnsanın dünya yaşamını düzgün ve olumlu sürdürebilmesi için, her ikisi de karşılanması gerekli ihtiyaçlardandır. kendimi mensup olduğum dinin, inanışları, örf ve adetleri ile her zaman eş hissettim, hele Yahudiliği ‘Tora’ öğretilerini düzenli olarak okumaya başladıktan sonra ‘Torah’ nin içinde barındırdığı her hikayeden nasıl ders almamız gerektiğinin gün geçtikçe daha fazla bilincine vardım. Tabii bu gerçek, dünya var oldukça insan oğlu ile birlikte başlayan tüm dinler için geçerli olan bir gerçek, Zerdüslükten, Budizme, Zen felsefesinden, Hristiyanlığa, müslümalığa ,kadar bütün dinler için geçerli olan bir kural, hiç bir din bize hırsızlık yapın, zina yapın, kötülük yapın demiyor, her din topraktan gelip toprağa gideceğimizi, bize farklı yollar ile anlatıyor ve her din içinde doğmuş olduğu toprağın rengi ile aksettirdiği hikayeler ile bizlere bu dünyadan geçiş sürecimizde nasıl daha iyi bir iz bırakabiliriz gerçeğini öğretmeye çalışıyor.
Peki insanın var oluşu ile birlikte kendilerine buyrulan bu dinlerde bu kadar kesin ortak olumlu kesişen noktalar var iken, kişi neden bir dinden diğerine geçmeye gerek duyar ?
Kendi öz dinin içinde bulamadığı öz(şey) nedir.?
Bu soruya, Vancouver’da düzenli olarak gittiğim sinagogta tanıştığım ‘Convert’ diye adlandırılan, Yahudiliğe çeşitli dinlerden dönüss yapmış kişilerle yaptığım sohbetlerde cümle aralarında cevap bulmaya çalıştım.
Bu kişilerin bir çoğu Hristiyanlıktan gelirken, ailesi Yahova şahiti olan bir hanımla da tanıştım Yahudiliğe geçen.
Yahudiliğe dönen orta yaşlı bir çift. Hanımın adı T. İken yine T. harfi ile başlayan bir yahudi adı almış ve onu kullanıyordu. Eşi M. kendisi gibi dönüş yapmıştı yahudiliğe, T. tanışmamızın ilk dakikasında bana yahudiliğe döndüğünü convert olduğunu açıklama gereği duydu nedense.
Eşi M. ve T. ile bir sohbetimiz de dayanamadım sordum, nedir sizi bu yola iten ( Hristiyanların çok güzel ruhani ayinleri ve adetleri var) dedim. Açıkçası, aldığım cevap çok tatmin edici değildi, M. cevap olarak eşinin T.’nin ,yahudiliğin ruhani yönü tarafından cezbedildiğini o yüzden geçiş yaptığını söylerken kendisinden neden Hristiyanlıktan Yahudiliğe döndüğü ile ilgili bir cevap alamadım ve fazla da üstelemek istemedim doğrusu.
Bir diğer arkadaşım iş C.F. İdi, sinagogda yanıma gelerek Yahudiliğe dönme sürecinde olduğunu, İbranice öğrenmek ve Torah’ı okuyup yorumlama konusunda kendisine yardımcı olup, olamayacağımı sormuştu. Ben, kendisine İbranice ve Torah bilgileri veren bir kişiye yönlendirmiş ve derslere ben de katılmıştım.
C.F. İle Torah derslerinden döndüğümüz bir gün yürürken, kendisine üstü kapalı neden böyle bir yol seçtiğini sordum, ailesinin Yahova Şahidi olduğunu ve çok baskılı bir aile ortamında yetiştiğini, aile ilişkilerinin şu an hemen hemen sıfır noktasında olduğunu ve ailesi ile görüşmediğini, ve sinagogun kendisinin ruhani evi olduğunu söyledi.
Bu kişiler ile, aynı sinagogta her hafta Shabbat dualarında karşılaştığımdan ötürü, gözlem yapma fırsatı bulduğum orta yaş ve üzeri bireyler.
Bir de genç bir grup var 18-30 yaş arası, Yahudiliğe geçmek için çaba sarf eden her hafta düzenli dualar gelen.
Burada ilginç olan hiç kimse bu insanlara, gelin bizim dinimiz şöyle iyidir böyle iyidir diye misyonerlik faaliyeti yapmıyor, Hristiyan misyonerlerin Afrika kabilelerine misyonerlik faaliyeti ile gidip dini yaymaları gibi gibi bir durum yok aksine zorlayıcı bir çok faktör var bu dönüşlerde.
Gençler ile ilgili, ilk ana sebep olarak düşündüğüm aile ilişkişilerinin kopuk olması, daha sonra arkasından gelen sebepler ise, hayatlarındaki belirsizlik, kaygıların yol açtığı stress, güvenli bir sığınak arama, her şeye gücü yeten bir bağlanma figürüne yönelme içgüdüsü, kendi iç dünyalarında yaşadıkları yalnızlık gibi sebepler olabilir bu gençleri farklı bir arayışa itebilir.
Diğer orta yaş gurubu ise bütün bu durumları gençliklerinde belki sağlıklı atlatmış gibi gözükse de , hayatta belli bir seviyeye gelmiş (eğitim, maddi ve manevi olarak) , demek ki çocukluklarında bir yerlerde belki bütün bu faktörlerin hepsi değil, sadece birinin dahi eksik olması ile elde ettikleri tüm hayat başarılarının içlerindeki boşluğu doldurmaya yetmemesi sebep olabilir diye düşünüyorum.
Tabi bu düşünceler naçizane benim düşüncem din bilimci değilim psikolog da değilim sadece duygusal zekam ile gözlemlediklerim bu saptamalar.
Bu farklı arayışlara karşı falan değilim hele kişi bilinçli olarak seçimini yapıyorsa hayat seçimlerden ibaret diyip saygı duymak gerek, ama gençler ile çekincem çocuk yaşta ki gençlerin din tüccarlarının ve tarikatların içine düşmesi, o yüzden aile ilişkileri çok çok önemli.
Not: ilerde eğer konuşmak isterler ise, din değiştiren bu kişiler ile konuşmak ve düşüncelerini aktarmak isterim sizlere.
Sevgiler
R.Cela Behar