Umut, toplumlar arası hoşgörü ve barış

                                                                  Vancouver  Günlüğü

                                         Hope, Intercommunal tolerance and Peace

                                            Umut, toplumlar arası hoşgörü ve barış

Gunlerden  9  MART  2017, saat  aksam 7:30 sulari, Vancouver  Or Shalom Sinagogundayim.

Etrafimda  her yerde karşılaşamayacağım bir çeşitlilikte görsel giysi şöleni var.Kippali, imam kıyafetli, beyaz, uzun  derviş giysili, zen kıyafetli  ziyaretçiler  var bugün sinagogta.

Sinagog bugun New Westminster  Psikoposlugu ile dayanisma yaparak inanclar arasi bir toplantiya

liderlik ediyor,  sinagogun günlük dini rituellerinin yapıldığı mekanda kelimelerle ifade edemeyeceğim

ruhani bir esinti var.

Toplantının yapıldığı sinagogun hikayesi Rabbi Daniel Siegel ve Hanna-Tifferet Siegel ‘ in evlerinin

oturma odalarinda küçük bir arkadaş gurubu (Havurah)   ile başlattıkları cumartesi  sabahı duaları ile yol

almaya baslamis.

Yahudi  yenilenme hareketinin lideri  (Jewish Renewal Movemant) Rabbi Zalman Schachter,  Rabbi

Daniel Siegel ‘e Smicha  (Hahamlik karari) vererek  bu hareket için koordinasyon olma yetkisi vermiş.

Grup cçftin Vancouver’daki salonlarına sığmayınca 1982’ de  Or Shalom Sinagog’ u bugün

bulundukları binaya taşınmış.

Bu sinagogta kadın erkek arasında  mehitsa(paravan)  olmadığı gibi kadinlar da Rabbilik görevini üstlenebiliyorlar.

Aklımdan sinagog ile ilgili bu düşünceler geçerken sahnede yerini alan konuşmacı kelimelerin en

sihirlisi, kişiyi taa yüreğinden saran ve sevgiye davet  eden   o kelime ile başlatıyor  açılış konuşmasını ‘Salam’ diyor, yani ‘Merhaba’,yani  Shalom!

Ben de ,sizlere  hepinize  Selam yani Shalom diyerek  başlamak istiyorum ilk cümlelerime okyanus ötesi bu şehirden…

Hepinize Selam yani Shalom!

Ve  Or Shalom Sinagogunun salonunda  ilk konuşmacı liderden başlayop,  son konuşmacı lidere kadar

hepsinin ortak kullandığı  sihirli kelimeler dökülmeye başlıyor.

                                      Compassion, Ar-Rahma-Rahamim,Sefkat

Tolerance, Hoşgörü.

Sunni Muslim  Imam Mohammed Shujaath Ali Mescit-ul Hagg Cami’ den  dini lider,

‘Allah evreni yaratti ve farklılıklarla doldurdu ve her insan özgürdür inanç seçiminde‘ diye devam ediyor…  Kur’an’ dan alıntı yaparak sözlerini tamamlıyor.

Imam Mohammedi’ nin yerini,  uzun beyaz sufi elbisesi  ve görkemli şapkasi ile  uçarcasına dönerek, ellerini semaya açan  Dervis David Coşkun ve ona şiirsel bir anlatımla ‘Sufi nin yolu  unity  yani,‘Tavhid’ dir, yani ‘birlik’tir diyerek eslik eden  Rifai Marufi aldigi zaman, yasadigim topraklara ait bu ezgi ve sema  ve tanidik kelimeler, gözlerimden yaslar gelmesine sebep oluyor , Rifai  devam ediyor:

‘O  YÜZDEN BİZ HER YERE VE  YÖNE DÖNERKEN KORKMUYORUZ’

Ve Seyh Murtaza Bachaa Shia B.C Muslim  cemaati lideri’ AR-RAHMA’  ile açıyor konuşmasını.

Compassion, şefkat kelimesinin Arapça deyişi ile…

İbranice  Rahamim diye dile geliyor, Allah’ in bağışlayıcılığını ifade  eden bu  değerli kelime ile .

Yasadigimiz cagin icinde barindirdigi  olumsuz kavramlari ile mucadele ederken  ‘AR-RAHMA veya

compassion veya Rahamim kelimesi   hangi dilden olursa olsun dile gelirken, Allah’in bağışlayıcılığını

kapsayan bu güzel kelimeyi içsellestirirsek  toplumlari tehdit eden Irkcilik(racisim), antisemitisim(yahudi

aleyhtarligi), xenoptobia (yabanci dusmanligi), islamophobia(muslumanlara karsi on yargi ve korku

besleme) ve overflowing (taskinlik), gibi  olumsuz  kavramlarla mücadele edebiliriz diyor,  Seyh Bachaa

ve bilmeliyiz ki diyor ‘YARATANIN YARATTIKLARI ARASINDA SINIR YOKTUR’.’ diyerek tamamlıyor

cümlelerini.

Ve  Dr.Rabbi Laura Duhan  Kaplan Or Shalom sinagogunun bir önceki  ruhsal lideri ve Vancouver

School of Teology bolumunun yöneticisi  Genesis’ten alinti yaparak örnekler veriyor, bizim bizden farklı

tüm yaratılanlar ile ilişki de olduğumuzu ‘ÇEŞİTLİLİĞE İZİN,  ÇEŞİTLİLİĞE İZİN VER Kİ ALLAH HEPİMİZE ÖZEN GÖSTERSİN” diyerek tamamlıyor sözlerini.

B.C  Synod  Evangelical Lutheran kilisesinden,  Rahip Reverand Dr Gregory  Mohr, Religious Society Of

Friends den Eric Kristensen   , Sathya Sai  toplulugundan Linda Mackintosh, local ruhani Bahai

toplulugundan   Parvin Manshadi , Zoroastrian toplulugundan  Fridosh Mehda  hemen hepsinin agzindan

baris ve sefkat, bagislayicilik  sozcukleri ile ilgili  siirler, soylemler  dokuluyor.

Ben buyulenmiscesine bu farkli  inanislardan gelen toplulugun olusturdugu buyulu  atmosferin icinde

oylece oturuyorum.

Sirada Mountain Rain Zen  toplulugundan Michael Newton  var hepimize ayaga kalkmamizi ve  ve

birbirimize bakarak selamlasmamizi oneriyor. Herkes sevgi ile kendi etrafimda donerek  birbirine

merhaba diyor. Gulen sevgi dolu gozler ruhuma isliyor.

Beth Israel  sinagogundan Rabbi  Adam Stan aliyor konusmayi  ve diyor ki ‘BU GECE BURADA ALLAH’A SOFULUĞUN DIŞINDA BİR ARADA YAŞAYACAĞIMIZ BİR MABED İNŞA ETTİK’.

Kapanış konuşmasını  Or Shalom Sinagog’unun  şu andaki ruhani lideri Rabbi Hanna Dressner,

Rabbi Schneur Zalman’a ait Rav’s  Niggun  ile  (sözsüz  melodilerle)  yapıyor.

Rabbi Hanna, ‘Bu melodi burada bir araya gelen ruhlara ciddiyetin dışında güzellik getiriyor ve ne zaman ki ruhlar  bir araya gelir ve gerçekten iletişim kurar  birbiri ile ki!  işte bu gece  burada olan bu,  ben  su an da bunu hissediyorum’  diyerek sözlerini bitiriyor.

Bu büyülü toplantı alt kattaki salonda içecek ve yiyecekler ile devam ediyor ve farklı olarak her masada  önceden hazırlanmış üç soru ‘Umut, toplumlar arası hoşgörü ve barış, kelimelerinin  her birimiz için ne ifade ettiğini  bir şeyler yiyip içerken ve birbirimizi tanımaya çalışırken  dile getirip kağıtlara not aldık.

Ve gece 11:30 gibi ,evimin yolunu tuttugumda gecenin bana getirdiklerini düşündüm. Bu gece  burada 20 inanç lideri, Yahudi, Sunni, Shia islam, Universal Sufism, Christianity, Bahai, Universal Hinduism, Zoroastrianism, Zen Budism ve daha fazlası  vardı ve 30 veya daha fazla katılımcı…

Birlikte şarkılar ve ilahiler söyledik ve birlik mekanı  inşa ettik.

Dönüş yolunda, düşüncelerimde; bütün savaş ve kavgaların çözümünün sefkat, hoşgörü ve barış kelimelerinin icinde gizlendigini, dünya dediğimiz bu kara parçasını gözümüzü açıp kapamamız kadar kısa denebilecek kadar süren ziyaretimizde insanoğlunun savaş ve kavga ile nasıl yaşanmaz hale getirdiğini idrak ediyorum yeniden.  İnsan olarak hayatımıza bu üç kelimeyi daha fazla adapte etmeye çalışırsak her şeyin güllük gülüstanlık olabileceğini düşünüyorum. Bütün dinler aynı şeyi söylüyor aslında farklı melodiler ile, öyleyse neden bu kavga diye soruyorum kendime, neden savaşır milletler, ne için?

Gecenin ruhani sarhoşluğu ile kendi kendime gülümsüyorum ‘Şefkat, hoşgörü, barış kelimelerini

daha bir içsellestirdiğimi fark ederken, kendi  kendime ‘Ar-Rahma-Rahamim’ kelimelerini tekrar ediyorum,

kelimelerin  kendi  içlerindeki  sihirli notalarla  oluşturdukları sessiz ezgiler, sadece kulağımda  değil ruhumda da  raksetmeye devam ediyorlar.

Barış, sevgi ve hoşgörü ile kalın…